(ur. 18 lutego 1957 w Wismarze, Marite Koch Meier)
- wschodnioniemiecka lekkoatletka, specjalizująca się w
biegach sprinterskich. Podczas swojej długoletniej kariery
sportowej pobiła aż 16 sprinterskich rekordów świata na
otwartym stadionie oraz 14 rekordów świata w hali.
Pierwsza okazja do zdobycia medalu olimpijskiego pojawiła
się w 1976, ale z powodu kontuzji Koch nie pojawiła się
na igrzyskach w Montrealu. W 1980 pojawiła się na po raz
pierwszy i ostatni na olimpiadzie – w Moskwie. Zdobyła tam
indywidualnie złoty medal w biegu na 400 m oraz srebrne
w biegu sztafetowym 4 x 400 m. Bojkot olimpiady w Los
Angeles przez państwa komunistyczne sprawił, że pomimo
ciągle wysokiej formy Koch musiała się pożegnać z myślą
o poprawieniu swojego olimpijskiego dorobku medalowego.
Marita Koch była także wielokrotną mistrzynią Europy na
dystansie 400 m w Pradze 1978, Atenach 1982 i Stuttgarcie
1986. Rok później w 1987 zakończyła swoją karierę sportową
w sławie największej wschodnioniemieckiej sportsmenki.
Pierwszy ze swoich rekordów ustanowiła w 1977 w biegu na
400 m w hali podczas zawodów w Mediolanie, które przebiegła
w czasie 51,8 s. Tego samego roku pobiła rekord świata na
tym samym dystansie na otwartym stadionie. W tym samym
sezonie pobiła go jeszcze dwa razy i to w ciągu jednego
miesiąca. Ostatecznie rekord na tym dystansie, aktualny po
dziś, Koch ustanowiła 6 października 1985 w Canberze czasem
47,60 s. Koch uzyskiwała też najszybsze rezultaty w biegu na
200 m. W 1979 jako pierwsza kobieta przebiegła ten dystans w
czasie poniżej 22 sekund. Ostatecznie 5 lat później, w 1984,
doprowadziła swój rekord na tym dystansie do 21,71 s. W latach
1980-85 ustanowiła też wiele rekordów w biegach w hali na 50 i
60 m, gdzie rywalizowała ze swoją rodaczką Marlies Göhr.
Kolejne rekordy ustanowiła Koch biegając w enerdowskiej
sztafetach 4 x 100 m i 4 x 400 m. Biegając w tej pierwszej
ustanowiła wraz z koleżankami (m.in. z Göhr) rekordy świata
w 1979 i 1983. Biegając na 4 razy dłuższym dystansie ustanowiła
rekordy w 1980, 1982 i 1984.